Tut elimden Şiiri - Aydın Duran

Tut elimden

Yorgunum
Bedhahtım bizarım
Derin yarıklar var mihverimde
Savaşın izleri durur siperlerimde
Kan davalıyım gayrı ben
Kadim bir düşmanlığa
tarafım gayrı ben
İblisle insanın
İnkarla imanın
Tarafıyım ben
İsa’nın Musa’nın
Efendisi’yle Fahri Kainat’ın
Adem’den beri süre gelen
Vücut bulmuş haliyim
Bu eski kıssanın
…
Herşey bükülür ya
Zamanın kirmeninde
Bin pişmanlıklar var şimdi
Çarkın değirmeninde
Hemen yüz çevirme benden
Beşerim şaşarım ben
Anadan üryan geldim dünyaya
Ömür boyu naçarım ben
Tut elimden ne olur
Zulamda gizlinen imanım var
Ruhumda ezelden sana Nişanım var
Duy beni
Bu hangarda mezat eyleme
Ne olur kabul buyur duamı
Ruhumu senden azad eyleme…
….
Şimdi biliyorum
Hep sen vardın aklımda
Başı bozuk yaylarda
Hoyrat rüzgarlarda
Dinlediğim tüm ıtri şarkılarda
Günümde gecemde
Kelile ve Dimme’de
Şirazi’den Hicaz’a
Mevlana’dan Sadi’ye
Okuduğum tüm hikayelerde
Tutam tutam sen vardın hep
Andıkça seni, ah ettim ben
Her güzelde, seni yad ettim ben
Hiç halel getirmedim mahremine
Buram buram sen düştün gurbetime
İnsaf eyle ne olur
Uzatma sürgünümü benim
İmanım nefsime neşterler vurur
Düşürme senden yüzümü benim
….
Tüm bunlardan azade ziyade
Çorağımda gizli bir Ümran var
Mecrayı besler durur
Bende derin bir umman var
Ne olur duy beni
İçimde yeşeren bir tufan var
Başkaldırıyor bozgunlara
Taşkınım çağlayanım
Yardım et bana Allah’ım
Utanıyorum Pişmanım,
Harele ateşimi ateşinle
Şu vicdanımda az daha yanayım

Ahir zaman duvarımı bu
Yoksa bir vazgeçişin efkarımı bu
Nedir bu hal bilemiyorum
Tut elimden Ey Rabbim
Ben bu dağı aşamıyorum…

(Aydın Duran)