Tut Elimden Şiiri - Elif Enez

zehirler akıyor göğsümden
bu dağlar ne kadar da yüksek füsun
tut elimden
gezinelim gözlerinde
yer yer, şehir şehir

her yer gözlerinden yoksun füsun
anla artık
tut en güzel dileğini
sarmala göğe karşı kollarını
içine çek sevdanın ince damarını
nabzında çoğalsın medeniyet

gör artık füsun
kanında birikmiş
katilsiz cinayet
süzülüyor gövdenden
terk edilmiş yalanların ve de
etrafını süslediğin vahşet

konuş artık füsun
hangi çağ için bu sûkunet
yıldırım çağı mı?
gözlerinde her vakit yaşanan

nedir bu sessizliğin füsun?
yer olmuş gök, gök yüreğinde cennet
ben bilirim
bunlar da geçer elbet
sen yeter ki bil
kalbin, kalbime emanet.