Tut elimden Şiiri - Hasan Gölbol

Dağlar diyorum

beyazı kadar soğuk
ve sıcağı kadar sarı

göstermeden zihnindeki ağrıyı

anlat diyorum

sevdayı…

İkimiz arasında dönen bir mikrofon bu

Çıtın çıkmıyor.

Ama ben duyuyorum.

Kalabalık bir ağdayız

içimiz dışımıza döşek.

Yaşamak diyor

bir nar

narımız çatlak

akan bir sızı var

bu sızıdan mustarip olup

sızısız da yaşayamamamız bir hayli manidar.

Yüksek suret

Şaşkın! Diyor tut elimden.

Tutuyorum elinden.

Güneşe bakıyoruz durmadan

ardı sıra gülümseyişler.

Güneşe bakıyoruz durmadan

gözlerimiz ağrıyor bir zaman

güneşe bakıyoruz durmadan.

Yarınımın fa diyezi

Şaşkın! Diyor

tut elimden.

Tutuyorum elinden

sevdamızı değişkenimiz yapıyor

suluyoruz çiçekleri.

Çiçeğim benim

Papatyam

Şaşkın! Diyor

tut elimden.

Uyuyoruz.

Uyumak diyor

bir bulut

huzurlu ve yağışlı

seviyoruz onu

korkuyoruz ondan.

Uyanıyoruz

bir sabah

Şaşkın! Diyen tut elimden

bırakmış ellerimi.

Ben !

Beyazım kadar soğuk bir dağ

yıkıyorum kurulu kentlerimi.

Ben!

Sıcağım kadar sarı

göstermeden zihnimdeki ağrıyı.

Yaşamak! Diyorum.
Tut elimden.