TUT ELİMDEN
Gözlerin gözlerime değerse
tut ellerimden yoksa düşerim
Yalnızlığımı emziren korkunç karanlığa
İçimdeki tenhalığı kimseye anlatamam
Ben yalnızlığı giyinirim
Nefesin avuçlarıma değsin
Çıplak yalnızlığımı
Ölümün basamaklarına yazarım
Bu geceyi bağırtan ben değilim
Bak yine sabah oldu
Öyle alıştım ki sana
Ay hüzünle yanağımdan öptü zamanı
Kalbine kurulup otursam
Gökte def gibi duran Ay’ın
Gece mevsimine boyalı saçlarını
İçim sıra vahşi bir kadın gibi taşırım yalnızlığımı.
ALİ HAYDAR DENER
Ali Haydar DenerKayıt Tarihi : 24.3.2018 15:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Haydar Dener](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/24/tut-elimden-48.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!