Tut elimden Şiiri - İsa Navruz

Tut
Tut elimden
Paramparça olmuş her tarafım
İçim yıkık dışım dökük
Hayallerin bekasi iki dudağının arasında
Görmüyor musun halimi anlasana
Avucunun içinde saklı mutluluk fermanı
Okusana be kadın okusana
Korkular sarmış dört bir yanımı
Tut
Tut elimden
Düştüm ne ağlayan
Yararlandım ne sızlayan
Ne kalkacak ne tutunacak
Dalım kayboldu, seni kaybettiğim an.
Takatim gitti , gelmediğin gün
Özlem değil miydi bu yoksa hüzün
Umudun iştahı kapanmış
Her gün ağlayıp sızlamış
Duymadın mı ? görmedin mi kadın?
Tut
Tut elimden
Neydi derdi bu şairin?
Yaşanmışlığı mı ? Adanmışlığı mı?
Yaşayamadığı yaşamsızlığı mı?
Yoksa
Bir türlü geçiremediğı geçmişi mi?
Sakınarak anlattı sana , kimseye anlatma sakın!
Şimdi gördün, duydun !
Ver elini hadi , ben ölmeden kadın
Tut
Tut elimden
Tut!