Tut Elimden Şiiri - Ahmet Çelik

Fokur fokur kaynayıp hazırda bekler kazan
İflah olmaz dediler kırkından sonra azan
Dökülür cümle yaprak esince kalbe hazan
Kork tekrarı olmayan seyrettiğin filimden
Bırak deme mahşere tut sevgili elimden.

Katlanmazsan ırak dur tükenmez bizde komut
Eğdirip de başını geçerse boyna hamut
Dürülür aşk defterin rafa dizilir umut
Akordu bozuk sazla hep dinlersin telimden
Bırak deme mahşere tut sevgili elimden.

Tek taraflı sevdamız elde yılan tutmaktır
Onu çuvala koyup ateş közü yutmaktır
Tırmanarak dağlara zirvede unutmaktır
Nefretin binası yok çektiklerim dilimden
Bırak deme mahşere tut sevgili elimden.

Beyin şok derecesi yükselir barem barem
Dil lal akıl mat oldu yanarım ciğer parem
Dıkıl gir içeriye kapalı değil harem
Güreşe çıkmış gibi zorla kavra belimden
Bırak deme mahşere tut sevgili elimden.

Gönül verirsek eğer uzun sürmez onarım
Her daim berrak akar kışta donmaz pınarım
Sana canla beslenen mevsimsiz gül sunarım
Bendeki yüz senindir şaşma sakın milimden
Bırak deme mahşere tut sevgili elimden.

Kutsal diye adını tek alana yazarım
Yaptığım çalışmayı gözyaşımla bozarım
Hayat denen rüzgârla yüz yıllara tozarım
Zamana yenik düşmüş ibret alsan kelimden
Bırak deme mahşere tut sevgili elimden.

01.10.2012
Ahmet Çelik
Ceyhan
Saat:14.20
HAMUT:Araba koşumunda atların boyunlarına geçirilen ağaç veya üstüne meşin geçirilmiş çember.
KOMUT:Askerlere, izcilere, öğrencilere beden eğitimi çalışmalarında veya bir tören sırasında bir durumdan başka bir duruma geçmeleri için verilen buyruk emir.
DIKIL:Anadolu insanın içeri gel anlamında kullandığı sözcük.