Tut beni oruç ne olur tutundum sana,
Gayri insani bu karanlıkta bırakma.
Kalmadı mecalim ayakta durmaya,
Tut beni oruç ne olur tutundum sana….
Her neye tutuldumsa elimde kaldı,
Kirlenmiş bu toplumda ışık mı kaldı,
Dayanmadığım çalmadığım kapı kalmadı,
Tut beni oruç ne olur tutundum sana….
Öylesine karanlık ki akla kara karıştı,
Akıllar dondu insanlar şaştı,
Hani davet başta taçtı,
Tut beni oruç ne olur tutundum sana….
Yollar hep yokuş hiç düze çıkmadı,
Çırpındıkça duygular çamura saplandı,
Birlik değil ayrılıklar çoğaldı,
Tut beni oruç ne olur tutundum sana….
Kanat çırpan dualar seninle hakka ulaşsın,
Bir avuç topluluk artık Nusret’inle buluşsun,
Ve Hilafetle Müslüman yeniden coşsun,
Tut beni oruç ne olur tutundum sana….
Kayıt Tarihi : 28.5.2017 10:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!