Bana ellerini ver kadın.
Bu sorumluluğu üstüme almak istiyorum,
Tut beni kadın tut !
Korkarım ki ellerini tutarken rüzgârla boğuşan mum gibi titrerim ayakta.
Tıka basa sar beni hafiflemeden kağıttan ruhum.
Tut beni kadın tut !
Yoksa büyüdüm derken dağılırım ortalıkta çil yavrusu gibi.
Dökülürüm yağmur gibi şakaklarına, toprak kokar saçların.
Tut beni kadın tut !
Bozuk kapıların ardına bırakma !
Sonra gözüm posta kutularında kalmasın, beni bir kalemin merhametine, bir kağıdın vicdanına teslim etme !
Tut beni kadın tut !
Bitmediğin gönlümde gurbete gitme,
İçimdeki hasret çatlağı yolun belleme...
Kayıt Tarihi : 14.2.2022 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!