babannemin gergefinden düştüm
ortalık kan duman
ölüyüm ben bağyann
küllerini, küllerini savur,
de ki, sakinleş
de ki, buldun
büyük bir inançsızlıkla baktığım dünyada
hiç bişey göremedim
gören olmadı beni de
dert değil
dert
tanınmaması,
betonun sert ıslığı yordu
daha kötüsü, direçsizdi hava,
eriyorum
ama burda kimse yok
benden başka
eriyorum
tutsana beni
Kayıt Tarihi : 7.1.2014 03:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!