Tut Beni Şiiri - Ersoy Oktay

Al beni mazimden gelen,
Güçlü rüzgar.
Şimdikiler soğuk, vefasız, satılık! .
Al beni de derin yaralarımı sar.
Götür uzak ve mutlu diyarlara sal.

Keskin yasemin kokuları sarsın.
Ilık bir rüzgar girsin odaya, aç pencereyi,
Toplayalım eskimiş kırıntıları da
Dağınık kalan gönüllerimiz olsun.
Topla bize güç veren hisleri;
Kaybettiklerimiz yerinde kalsın.

Anlayan kalsın, anlamayan gitsin.
ben hep durduğum yerdeyim,
Dönmedim, dönemezdim.

İste kapındayım yıllar sonra,
Yenilmiş ama yenilenmiş,
Yanlış ellerde ellerini özlemiş,

Tut artık,
Öyle bir tut ki,
Elinde buruşsun
Dönerse sözünden, lanetlensin.
Bir daha hercai ellere değmesin
Bırakırsa kökünden kopsun,