Tusinami Şiiri - Murat Polat 2

Denizin çekilmesi sanki...
Bendeki derine gerileme
Önce altta ne varsa ortaya
Can çekişen anılar,
Yosunlu kaygan kayalar.

Denizin çekilmesi sanki...
Bendeki okyanusa amansız kaçış
Önce bir sessizlik... habersiz
Yaprak kıpırdamazya o cinsden.

Çekildiği gibi geri gelse olmazmı?
Giderken sessiz, dönüşü delice
Çekilirken duymamıştı kimse
Bu dönüşler bir yıkım, işkence.

Susuz kalan can’larda, yosunlu kaya
Razıydılar kuruyup, acısızca yok olmaya
Belliki herşey alt üst olacak
Daha içerlere, bilinmeze savrulacak.

Benim ki de işte böyle sinsice
Beklemezsin...zaten o vurur ansızın.
“Geliyorum” desede artık kaçamazsın
Ne kadar büyükse sarsıntı...

Mutlaka dolacaktır da, artık heryer çamur
Ve...tekrarladıkça bu “tusinami”
Dahada fazla alacak su
Daha derin olacak çukur.

27 Ocak 2006