Tuş Şiiri - Yüksel Nimet Apel

TUŞ

Hep birlikte konuyorlar her sabah o evin
Pencere parvazına

gibi bir oda tiyatrosu megofonda

Sonra üçü hariç pırrr uçuyorlar özgürce

biri geveze ve o tatlı KUŞ
şirin mi şirin

nazar boncuğu gibi şiirin boşluğunda
Acemaşiran makamında
sedirde belli belirsiz olan
o şeyi kucaklıyor

sonra irice bir başka kuş
sevinçle kanat çırpıyor

gün boyu karın tokluğuna
dilinde dualar bir nefes

ne sessizlik alabildiğine ne ses

görünmez bir el

kalın bir boya alıp da fırçanın ucuna
kıpkırmızı
kararsız ama abartılı tuş

dramatik sesler çıkaran
hesabın tutmadığı
açık verdiği hayat

kirpikleri rimelli gece karanlığa batırırken kirpiklerini
yatağında
bir sağa bir sola her kıvranışıyla bir kutlu
rüyaya dönüşürmüş
sabahın rahminde

periye dönüşen
o üçüncü kuş
masal gibi

Yüksel Nimet Apel

6.Mart.2021.Cumartesi. Bodrum