Turuncunun Elli Tonu Şiiri - Ali Özden

Yine oturdum bir banka akşam üstü,
Gözümün önünde turuncunun elli tonu.
Biraz kırgın, biraz yalnız gözüktü,
Kayboldu sonra, benim gibi oldu sonu.

Döküldü bütün bütün kötü anılarım,
Aç kalan bir martı nidasıyla.
Hepsini buraya gömüyorum sanırım,
Uğurluyorum keşkelerimi, yalanlarıyla.

O da ne? Bir ışık vuruyor yüzüme,
Önce vuruyor, sonra da yakıyor canımı.
Gözümün önünde turuncunun elli tonu,
Alıp götürdü sinemden, kara bahtımı.