Turuncudur gözlerim Şiiri - Zeynep Beşen

yol üzengi deniz suyu,
söylesene gözlerimden gittin mi.
bak hala aynı an, aynı devir.
senli ben hiç değişmedim ki.
benli sen,sen tarafından itildiğinden beri,
turuncudur gözlerim,
saçlarım jiletli,
ellerim biraz gri,
sözlerimin rengi şu an renk haznesine kabul edilmedi.
ne sen geldin ne ben geldim.
bu alem ortasında aynı yere düşmüşlüğümüz var bizim.
ne bende şikayet,ne sende sızı.
ikimizde muzip ikimizde güldürü.
en iyi anlaştığımız ortak yanımız bu sanki.
hey gözünü sevdiğim,şimdi ertelediğim fıkra öyküsü.
mp3 atılmış karışık şarkı türkü sıram.
bir hüzünlenip,iki güldüğüm şiir türlüm.
söz gelimim,saç rengim.
eserin en güzel yerinde şarjı bitmiş biri gibiyim.
deli halime kahkahalar savuruyorum.
sıradaki gülmek benden sana armağan olsun,
kabul etmezsin diye üzerine atıp kaçıyorum..
gece yarısı midesinin ağrısına uyanmış biri gibiyim.
sabahın olmasını bekliyorum.
ey kahve çiçeğim,vişne çürüğüm,
ayaklarıma vurduğum kına ağacım.
köklerime kerpiç ten evler inşa ettim.
evlerim beyaz, odalarım yeşil.
kapılarımı siyah renge boyadım say ki.
gelmeni beklemiyorum artık.
gelmeni istemiyorum gelme artık.
hani sana milyon yıl gelme demiştim hatırla.
bulut mavisi, alemin orta yeşili
milyon yıla bir sıfır daha ekle emi.
beklemenin ninesini ağlatacağım.
tüm ninelerden şimdiden özür diliyorum.
annem göre özüm berkmiş benim.
kendi berkliğimin ölçüsünü alacağım.
her şey bilim için.
her şey mübah.
elimde türünün son örneği olan aşk var.
morfin vermeden öyle uyanık öyle bilinci yerinde.
masa üzerinde bin bir parçaya bölüyorum..
acıya en fazla ne kadar dayanır diye işimi yavaş yavaş yapıyorum.
her şey bilim için,
bu aşkı heba ediyorum.