Turuncu ve Mavi Şiiri - İbrahim Halil Öz ...

Turuncu ve Mavi
İki renk vardı özümüzde
Biri sen biri ben
Turuncu aşktı mavi umut
İntizar düştü heybemize
Sevgilim şimdi yürüdüğümüz kaldırımlar hepsi mat rengine sarıyor
çünkü
Bizi arıyor.
Ellerinin ellerime değişi
Kalbimde kıyamet koparıyor
Sanki kurtuluş olacakmış gibi
Tüm acılara set çekecekmiş gibi
Sevgilim, bilirim
Turuncuyu severdin
En çokta gülleri.
Sende bilirdin
Maviye aşık olduğumu
Çünkü umudun umudumuz bendim.
Şimdi yorgun düştüm sevgilim
İntizara havar eyledim
Yine de şunları söylemek eksik olmuyor dilimden
Vazgeçme!
Vazgeçersen çektiğin onca şey
İntizar ettiğin onlarca yüzlerce gün
Boşuna gidecek
Vazgeçmeyeceğim .
Hem vazgeçersek biz kiminle oturup beraber kitap okuyacağız
Odamızı maviye turuncuya boyayacağız.
Vazgeçme sevgilim
Sende vazgeçme
Hem vazgeçersen
Bilirsin kim seni benim gibi sevecek
Sevemez zaten kimseler
Sevende halt etmiş olur
O zaman vazgeçme
Vazgeçersen halimizi bilemezler
Sevdamızı kalbimizden silemezler
Sevdiğim,
Turuncu kokulu sevdiğim.
Mavi bakışlı özgürlüğüm.
Sözüm var sana hatırla!
Seninle kitap odamızı dizayn edip
Çok okunmamış kitap bitireceğiz
Oturduğumuz çekyatın üstünde
Sevmesem de seninle siyaseti kaldırıp indireceğiz
Sevmesen de benimle izlemek istediğim dizileri izleyeceğiz
Şimdi sen söyle sevgilim
Vazgeçersen kim turuncuyu sevdiğini bilecek
Vazgeçersem kim maviye aşkımı anlayacak
Sevgilim
Yollarımıza güller serpilsin turuncu turuncu güller.
Yolumuzun sonu ışık olsun mavi gibi.