Turuncu Ufuklar Şiiri - Adem Uysal

Zaman, sabırsız acelesi var,
Hızla gelip geçiyor yıllar.
Kara toprak aç gözlü, doymak bilmiyor,
Kollarını açıp, daha yok mu diyor.
Çelişkiler dünyası,
Bir yanda, çılgınca eğlenen insanlar,
Ateş yiyen yaratıklar,
Taklitçi maymunlar,
Geveze papağanlar.
Öbür yanda, açlıktan can çekişen masum yavrular,
Yaşayan ölüler.
Bir yanda, mutluluktan uçanlar,
Öbür yanda, yaşanmamış hayatlar,
Çağdaşlık adına yenilen haltlar.
Hayat, tam bir curcuna.
Bir yanda, çile çeken insanlar,
Öbür yanda, insanlıktan bi haber yaratıklar.
Bir yanda, ecdat yadigarı mabetler,
Öbür yanda, Firavunlar adına dikilen piramitler.
Bir yanda lacivert akşamlar,
Öbür yanda, zifiri karanlıklar.
Bir yanda, sahilsiz denizler,
Öbür yanda, fi tarihine ait fosiller.
Bir yanda, bitmiş tükenmiş umutlar,
Öbür yanda, sabahı müjdeleyen, turuncu ufuklar.