Turuncu Tren
Güneşte gülüp
Yağmurda ağlamak
Kolaydı...
Düzenin çocuğuydun sen!
Uslu
Ve
Mutlu...
Duydum ki,
Haksız zamanlarından kurtulmak için
Umutlu;
Pazara çıkarmışsın mevsimlerini...
Bir kasım akşamının âhını alan
Sonbaharmış elinde kalan...
O yalnız ağacın selamı var!
Halâ tek başına
O eski yerinde
Bakışlarını sayıklar
Baharın feri söndüğünde...
Oysa;
Güneşte de ağlayan bir kadın vardı
Yalnızlığın çok güzel olduğu bir şehirde...
Sadece gözleri
Değişmeden kalmış yüzünde...
Gelmemiş senden aman
Ağlamaya alışmış,
Çaresiz, kocaman
Bulutlarla yarışmış...
Ey sen!
Düzene düşüp aşka küsünce
Oyuncaklarını toplayıp giden çocuk...
Hala eski aklında mısın?
En sevdiğin turuncu trenin
Bende kaldı...
Farkında mısın?
Esra Güzelipek
Esra GüzelipekKayıt Tarihi : 18.3.2003 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
baktım bu sitede de varmış eserlerin yeni farkettim yazayım dedim.
bekleyiş,acı hasret yine harikulade sökülüvermiş dilinden...
sevgiler
Aysegul Feride Hansoy
serzeniş var.'umut dolu' ya da 'umutla' ifadeleri bence
daha akışkan pekiştirici olurdu.
'mevsinlerini pazara çıkarmışsın umutla,'
bir de şiirin kişisel karakterini biraz daha güçlü kılmak
için ara sıra da sert vurgular koy.herşeyi,her dayatmayı
kabullenmiş bir senaryo okuyorum sanki...
sonra,bir parağrafta çok fazla 'o' belirteci var.Neden bu kadar çok kullanıyorsun ki? bence 'o' lar çok yersiz.Bırak nerde olduğunu okuyucucu tasavvur etsin.
'o ağaç', 'o yer', ora,bura...
başarılar.
TÜM YORUMLAR (2)