Turuncu Şiir Şiiri - İbrahim Ünlü

Onunla ben bir merdiven başında konuştuk
Onunla ben oracıkta arkadaş olduk
Ve sonra buluştuk –yine merdiven başında-
Birkaç saniye de olsa göz göze geldik
Ve onunla içimizdeki haykırışları susuştuk.
Birkaç heyecanlı atıştan sonra durdurduk kalplerimizi
Nefeslerimizi kestik
Onunla ben suskunlukla haykırdık hoşlanma hazzımızı
Konuşacak laf bulamadık
Onunla ben birkaç defa daha merhabalaştık aynı buluşmada.
Beş yıl önceki çocukluğumuzla utandık utancımızı…
Ve onunla ben oracıkta ayrıldık birbirimizden.
Birkaç saniye de olsa oracıkta özledik birbirimizin gözlerini.
Sonra neskafe tadında gözleri gözlerime geldi
Benimkiler de gitti onun gözlerine
-kısaca göz göze geldik-
onunla ben hayatı kımıldatmayı başardık
birkaç saniye de olsa
yine o merdiven başında
öz göze gelerek
konuşacak laf bile bulamadan
hayatı ciddiye aldık!