Turuncu saçlı kadına Şiiri - Dilek Tut

ne güzel bir kız çocuğuydun sen
kıvırcık turuncuya çalan saçlarınla
hep o hüzün yüzündeki değişmeyen
puantiyeli elbise giydiğin günlerden beri
o hüzün ki serinlikte üzerine aldığın hırka misali.

bu kadar mağrur olma güzel kadın .

herkesi anlamaya çalışmakla geçti ömrün
anlam kattığın hayatlara ,
anlamsız gelmeye başladığını anladığında
her şey ne kadar da anlamsızlaştı değil mi ?

sen hep yaralıları sevdin , iyileşince sevmediler seni .

kendini sev kadın
bence hala güzelsin
beyaza kafa tutan tenin , kıvır kıvır turuncu saçların
küçücük ellerin , el gibi ayakların
gülünce ağlayan gözlerini sev ,
kimsenin tanımadığı hırçın uslanmaz kızı hep sev.
kimseler sevmese de sev.
onu en iyi sen seversin çünkü.

miniciksin ...

sevgini hunharca etrafına saçıp , garip garip bir kenarda sevilmeyi beklemekten vazgeç kadın.

örselenen vicdanından öpüyorum seni ,