TuRuNCu RüZGaR Şiiri - Oğuz Düzgün

Turuncu bir rüzgar dağıttı kaküllerimi
Önce esti şakaklarıma bir kurşun sıcaklığında
Turuncu bir rûzigar, bitmemecesine
Zamane şarkılarını da kesti biçti
Saklandı yüreğime gitmemecesine
Binlerce yürekten bir beni seçti
Turuncu bir rûzigar…
Hem yar, hem ağyar
Turuncu bir rûzigar….

Ilgıt ılgıt, ürperterek anılarımı mahşercesine
Bir Leyla, bir Aslı gibi nazdar
Turuncu bir rûzigar…
Bin dört yüz yılın hesabını sorar gibi
Kopardı köklerini
Yüreğime saplanan ayrık otlarının
Girdap girdap emdi hücrelerimin
Kalplerinde çarpan genleri
Turuncu bir rûzigar..
Hem güler hem ağlar
Turuncu bir rûzigar...

Bozkır kokuluydu ıslaktı biraz da gözyaşıyla
Kerkük türküleri kadar sevdalı
Bir aşk orkestrası
Ayığıyla, ayyaşıyla..
Bir o kadar da belalı..
Turuncu bir rûzigar…
Doğu Türkistan kadar uzak göklerden
Fatihçesine yığdı gülleleri
Kalbimin en amansız surlarına
Bembeyaz kıpkırmızı gülleri…
Akşemseddin görünümlü Dede Korkutlar’ı
Turuncu bir rûzigar
Doldurdu yüreklere
Kalbimden kalan külleri
Turuncu bir rûzigar