Turuncu Şiiri - Ömer Özyurt 2

Turuncu

Bir aşk sarhoşuyken
Şarkıları kâğıtlara sarılı içtim
Kırık bir sesin kesiğiydi kalbim
Aradım yoruldum
Çok çabuk kaybolan biri oldum
Bir cam kenarı buldum
Eriyecek kadar oturdum
Işıktan ışığa koştum
Ve içimde bunca güneş çubukları varken
Ben bu karanlıkta neden kayboldum
Çanımı dilime taktım
Güzel bir söz olsun diye
Şarkılar söylensin
Şiirler okunsun diye
Ben efkarımı sesizce sesizliğe boyadım
Sakladım
Sustum
yorgun bir şarkıya tutundum
Dökülüyor sesim, sonra nefesim
İçimdeki son bu hevesim
Şimdi sessiz biriyim
Sesizliğimi gizledim
Sığmıyor sırlarıma hislerim
Bu yorgun duygum turuncu olacak
Belkide portakal tadı kalacak
Sevdiklerim portakal rengi veriyor
Bende ne turuncu nede portakal tadı kalacak
Ödüyordum karanlığıma
Yanlızlığımın bedelini
Soluk soluğa
Turuncu bir öpücük gibi
Yanlızlığma tutunacak

Hali vakti yerinde,bir pamuk prenses doğordu kalbim
Kızıl bir öpüşmenin elçisi gibi,soluğuma dokundu
Soluk soluğa sordum
Zehirlenecekmiyiz turuncum
Korktum dudaklarından
Ölesiye,öpülürmü insan
Ucuz sarı bir tokaylan
Bu aşka girdim
Sarı öpüyordum saçlarını turuncu oluyordum
Geçmiş olsun
Geçmiyor öptüğüm suçlu yer
Hani öpünce geçecekti

Ah şimdi güneşte olacaktım
Karanlığı nasıl yırtacaktım
Tunç bir ırgat gibi
kalbini turuncu taşıyacaktım
kırmızı bir eşya gibi kalbine konaklıyacaktım
Oysa
Ben sana erken harcanan bir geceydim
Mesela bir Tanrı isteseydim
İlk sana söyleyecektim
Bütün Tanrılar veresiye çalırken
Ben sana peşin zaten gelecektim

Mavinin Eli