Turuncu Şiiri - Kürşat Uçar

saat toprak kokusu
ve beton yığınlarıydı
adımlarıma uzanan.
kimse değil de
gelmediğin bir şehirden
senin gidişindi
en ıslak yağan.

gün yüzü silinirken arştan
dönmemek üzere
sökülecek bir başka ten yoktu canımdan.
yoldu
yolun sonuydu bu defa bitişin
ben
yer çekimine
hiç bu kadar direnmedim...

ve rutubet
ve kasvet
ve derin bir iz gökte,
başına buyruk bir merkezkaç kuvveti
ayaklarıma dolanan.

elimden
sayfalarca ağaca mal olan bir yokluk seninki
turuncu renkli
yaz kokulu

git demeden buharlaşan...