TURP
Bir zaman lar bizim evin önüne turp ekmiştik. Eyi de turp oldu.. Birgün necip Süleyman’ın garısı bize geldi.. tabağa tuz kattı bir dürümde ekmek aldı. Daldı tarlaya, Başladı turp yemeye.. ha yar, ha yer..
neyse bizim de hoşumuza gitti., anam babam, çocuklar eline ekmeği alan tarlaya dağıldı.. Fadime nenem yer, biz yeriz, fdime nenem yer biz yeriz, doyacağımız yok..
Hani dekeli ‘ ulan soğan, gavuştuğu verdi, gıvıştığı verdi dünyayı yedirdi demiş ya, aynen öyle’
En sonunda Fadime nenem: ‘Ülen halefendi dayı, hadi ben aş eriyorum da, size ne oluyor uşak, tarlada turp gomadıız..
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta