TURP
Bir zaman lar bizim evin önüne turp ekmiştik. Eyi de turp oldu.. Birgün necip Süleyman’ın garısı bize geldi.. tabağa tuz kattı bir dürümde ekmek aldı. Daldı tarlaya, Başladı turp yemeye.. ha yar, ha yer..
neyse bizim de hoşumuza gitti., anam babam, çocuklar eline ekmeği alan tarlaya dağıldı.. Fadime nenem yer, biz yeriz, fdime nenem yer biz yeriz, doyacağımız yok..
Hani dekeli ‘ ulan soğan, gavuştuğu verdi, gıvıştığı verdi dünyayı yedirdi demiş ya, aynen öyle’
En sonunda Fadime nenem: ‘Ülen halefendi dayı, hadi ben aş eriyorum da, size ne oluyor uşak, tarlada turp gomadıız..
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta