Turnanın feryadı Şiiri - Kemter Abdal

Bu şiir, turna kuşunu sembolik bir figür olarak kullanarak derin bir duygusal ve spiritüel sorgulama sunuyor. Şair, turnaya seslenerek onun halini, sanki Kerbela'dan geçmiş, amansız bir savaştan çıkmış, Hz. Hamza gibi mekânsız ya da Hz. Hızır gibi zamansız bir varlık gibi görüyor. Bu sorular, turnanın üzerindeki yorgunluk, hüzün ve çileli halin, bu büyük şahsiyetlerin yaşadığı acıları ve halleri çağrıştırdığını gösteriyor. Turnaya Basra'da olup olmadığını, gurbet yollarına düşüp düşmediğini sorması, onun yalnızlığını ve yabancılığını vurguluyor. Özellikle "Bir damla suya hasret gibisin" dizesi, Kerbela'daki Hz. Hüseyin'in susuzluğunu hatırlatarak şiire derin bir hüzün katıyor. Turnanın bin yıllık çileden çıkmış gibi yorgun ve yaralı görünmesi, onun aşkın ve hasretin yükünü taşıdığını ima ediyor. Son dörtlükte Kemter Abdal, turnanın aslında ne Hızır, ne Hüseyin ne de Hamza olmadığını, sadece aşkın deryasında kaybolmuş, yâreli bir âşık olduğunu açıklıyor. Bu, turnanın sembolik anlamını derinleştiriyor; o, ilahi aşka düşmüş, bu yolda çile çekmiş ve hasretle yanıp tutuşan her âşığın bir yansımasıdır. Şiir, turna figürü üzerinden aşkın çilesini, hasretin derinliğini ve bu yolda çekilen ıstırabı etkileyici bir şekilde anlatıyor.