Turnam Şiiri - Ali Ulvi Şahin

Katar katar olmuş, tutmuş semayı,
Bir ses gelir, kainatın dışından…
Sanki o yaratmış, güneşi, ayı,
Asalet yayılıyor akışından.

Kanat vurmaz sanki, mendilin sallar,
Seven; sevgiliye selamlar yollar,
Gözleri sürmeli, başında teller,
Bayramlar seziliyor bakışından.

Çifter çifter dağılırlar ovaya,
Aşkı için kanat vurur havaya,
Tek kalırsa; mahşerdeki davaya,
Hazırlanır nice yazdan… Kışından…

Şikayetçi olur, asla vazgeçmez;
Eşini kaybetse gönüllü uçmaz.
Belki bir şey yemez, belki su içmez;
Acısı okunur, gözün yaşından…

İnsana ders olur onun yaşamı.
Sevgiye sadakat acep boşa mı?
Söylenen türküler dağa, taşa mı?
Sezilir aşıkların yakışından…

Bir aşık seslenir: “Yareli turnam! ”
Öteki söylüyor: “Kareli turnam! ”
Ali Ulvi sorar: “Nereli turnam? ”
Işığı çok şimşeğin çakışından…
18 HAZİRAN 2012