Kaldır/ıp/at-madan evvel yozlaşmış özneyi
Kör bağlaçlardan medet umma/lımıdır insan!
S/özcük hem güçlüyü yüceltir/ hem acıyı köreltir
Dost selamını umar gönülden insan, kendine sus/ar
Hiçbir yolun sonu başlangıç noktasına evrilmez/ ki
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Muhteşem bir eser okudum...
Kaleminizi, yüreğinizi kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta