Turnalar Şiiri - Erdem Gümüş 2

Belliki haber yok, yârin ilinden,
Yine yüksek yüksek, uçar turnalar.
Bir name getirmez, yarin dilinden,
Selamsız sabahsız, geçer turnalar.

Bıldır haber yoktu, nazına saydım,
Bu yıl da umudu, seneye yaydım.
Seneye gelir mi, der mi ki caydım?
Niye uğrun uğrun, kaçar turnalar?

Acep yâr gurbeti, mesken mi tuttu?
Yâd eli görüp de, beni unuttu,
Şakıyan ağzında, dili mi yuttu?
Acep başka yâr mi, seçer turnalar?

Böyle miydi aşkta, kavli kararı?
Bir selam salmanın, neydi zararı?
Sabrım da tükendi, aklım firari,
Ruhum bedenimden, göçer turnalar.

Selam söylen yâre, zehirdir aşım,
Omzumda eğridir, boynumla başım,
Kan kusar gözlerim, dinmiyor yaşım,
Burda benim halim, naçar turnalar.

İşte böyle ruhi, halim turnalar,
Yârim niye böyle, zalim turnalar?
Dayandı canıma, ölüm turnalar,
Azrail kefeni, biçer turnalar

Bekleyi bekleyi, ömrüm tükendi,
Vuslatı visalde, yol mu tıkandı?
Deyinki Figani, salda yıkandı,
Ecel şerbetini, içer turnalar.