Allı turnam
Gelme bizim eve gelme!
Ne kaymak var bende
Ne şeker
Ne de bal.
Yüzümde kaygı var
Hüzün var
Bil yine
Alabilirsen gönlümü
Solmuş da olsa bir papatyayla
Kendime sakladığım
Umutlarımdan veririm sana
Kara kışın tam ortasında
31.12. 2005
07.01.2008
Kayıt Tarihi : 28.7.2006 02:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eski bir çalışmanın düzenlenmeye çalışıldıktan sonraki hali...............Ne zaman eseceğini kestiremezse rüzgar....
tanrı bizi
biz ise/
Bu ülkeyi yarattık diyen
Soğuk iklimin, kibirli yaşamlarında
Nefes alan_yarim
Sabahın,seherinde
henüz çöpçüler umutlarını
Sokaklardan süpürmeden
özleminin hüzün kokusuyla
Gelip uzaklardan, pencerene
Bir yorğun turna konarsa?
Ve aşkların sıcaklığının
Büyük yüreklerde/ yaşandıgı
Bir iklimden/
bizim topragımızdan
__________Anadolumdan
Pirsultandan,/ karacaoglandan / mahsuniden
Bir türkü söylerse
Bilki!
O turnanın
dilindeki türkülerde ben varım...güzel şiirinize kendi dizelerimle katılmak istedim... tebrikler
Her daim ayaklarına serebileceğim
bu iki dizenin duruşunu beğenmedim. şiirsel ses tonu olarak da iyi durmuyorlar.şiir dram esintili.
dramatik bir ses tonu şiir okunmaya devam edildiğinde bence ;
elimde kaygı
yüreğimde tasa
bedenimde hüzün...
ya da ;
elimde kaygı
tasa
kalbimde hüzün
her daim ayaklarına serildiğim...
de olabilir.
selamlarım.
TÜM YORUMLAR (14)