Turna Deyişi Şiiri - Kemter Abdal

Ali’nin bağından bir gül kopardım,
Derdimi dökmeye derman ararım.
Baharın yelinden haber sorarım,
Gönlüm kenarından geçin turnalar.

Baharın ucunda ses verir sular,
Gönül bir dal için bahçalar yolar.
Seher vakti bülbül feryadı bozar,
Aşkın narına da yandım turnalar.

Selam eylen yâre varın turnalar,
Belki lütfeder zarımı sorar.
Gölgeniz düşmeden benim yurduma,
Kanat vurup sırla uçun turnalar.

Güzelleri cem etmiş sıra sırasın,
Kimine der durur, kimine yarsın.
Benim yârim gayet ulu diyarda,
Ona derdim söylen, varın turnalar.

Gidişiniz bana kışı getirdi,
Gülüşünüz hasret, ötüşünüz dertli.
Gözüm yolda kaldı, ciğerim yandı,
Bir haber getirin eylen turnalar.

Kemter Abdal söyler onun hikmeti.
Dost elinden içtim aşkın şerbeti,
Varıp kendi özüm buldum kıymeti,
Gönül tahtına da kurdum muhabbeti.