Türlüdür Derlemeler Şiiri - Zennehar Yılmaz

Değirmeni döndüren su değil mi
yüreği bildiren ibadete eğimi
kahrından ölene şehit denir mi
bu vatan kimlere kucak açmadı,
açtığı kucağa ana olmadı...

Bir umut yüküdür kalp bu koynumda
can verir alınmaz akan kanında
yurduna kök salmış yüzyıllık nesil
vatanı satmaz üç beş kurşuna

Eğmeli başı bazen öne eğmeli
yürekten geleni dil söylememeli
biraz gizemli biraz heybetli
bu yürek boynuna urgan değmeli

Deşme bağrımı yaradır orda
bırak kalsın bir tek o yara bende
götürdün ne varsa senden kalanı
yarama tuz bastım kanasın diye
bir ömür senin adını ansın diye

Dünya gider hoşuna
sen dönersin boşuna
Mevla akılı vermiş
sen harcarsın oyuna

Göz, göz olsun döşüne
döktüğüm gözyaşlarım
diken olsun büyüsün
kalbine yabancı sevdaların

Eğirmene boş gitme
al sırtına arpanı
sevdalılar yeridir
boş bırakma torbanı

yakayı ele verir
değirmenden gelen kız
buğdayı orda unutur
evine döner unsuz

Değirmene dolu git
buğdaylarını öğüt
sevdalını görünce
demem dünyanı unut

değirmen taşı sıcak
buğdayını kıracak
sevdalılar durağı
bu değirmen olacak

nerde o buluşmalar
suları kesik akmaz
sevgiler gibi unsuz
kaldı ekmeksiz ocak

Sen güzel köylü ol
bende olayım çoban
çayır çimen üstünde
olurum sana kurban

sen ahu ben yağmur
damlaları sayarım
severse deli gönül
gülleri de bağlarım

Dilimde diken olsa
konan gülün yaprağı
sinemde yangın yoksa
söner sevgi durağı

elimde var yarası
aşk gözün en karası
sevenlerin duası
kabul eder Mevla’sı

Gezelim bayır çayır
muhabbette dolalım
sevgi saygı hoşgörü
bir araya alalım

can dedik canan dedik
yüreğe bin dert verdik
özledik özlettirdik
artık hasret bitirdik

Can değende dikene
gül ağladı çisesiyle
ömür değince tene
ruh ağladı gözüylen

yüreksiz baca olmaz
yanıp tutuşturacak
sevgisiz ocak olmaz
pişip lezzet alacak

Duraksatmadım sessizliği sadece
sessizliğin gazına birden basmışım
tekliyor biraz zamansız basınçlarla
görkemi ile seyredilen arşı nida
gökyüzü temasında göz dayanamaz
kalp temasında kalp dayanılmaz
biraz üzüntü olunca umudun kalmaz
yerle yeksan olan bir ruh halinde isen
serzeniş olsun ayaklanabilmen
birazda kudret gerek metanetine sahip çıkabilen

Düşünürken düşüncelerin eksikliğini hissederim
bazen düşüncesizliğimle düşlerimi beslerim
biraz ince sızılarla yaralanır izlerim
bir ben daha olmak vardı başka bedende o beden den de bir ben daha doğmak vardı benleri var eden de...

Hapşırırken saçtığım milyarlarca mikrobikler gibi savaşlara inat barışı savunurum. Öksürürken sızlayan ciğerlerim kadar acıya alışırım...

Hasta yatıyor iyi akşamlar diyor bu girip beni çok sevdi bırakmam seni diyor.
Zennehar

erzurumun ispiri
gördüm dutu pestili
giresunda bulancak
dursun öyle nolacak

gezdim gene dolaştım
karadenizi uç uca
dost kapıları açtım
her ilçede bir köyde
gezdim geldim dolana
yüreğimde kalana
canım fedadır benim
dostluğum kazanana

kalbim büyüktür benim
dostlukları kıymetli
seversen rizeliyi
odur dünya heybetli

trabzondan aşmışım
rizeye imza atmışım
artvinin borçkasına
hep hasretle bakmışım
erzurumu gezmişim
ispirinde kalmışım
giresun bulancağa
birde selam çakmışım

ne olur bundan sonra
nere olur durağım
sağlık versin yaradan
vatan benim toprağım

doğusu var batısı
ayırmamki insanı
insan gibi insana
eksik etmem kapımı

dostluğu bilmek için
yalansız olsun dilin
sözlerim incitmez ki
sever her allah kulu

memleketi özlerim
bazen bir ah çekerim
doyduğum toprağı
ben hep benimdir derim...

Sevgi için atıyor
insandaki bu yürek
seni candan sevene
teşekkür etmek gerek

İnciler dizi dizi
sensin rize yıldızı
şiirlerin şahane
oldun gönül hırsızı

Dostluk yürekte gerek
verilir ona emek
verilmezse emek
yıkılır dosttan direk

tanıdıkça bilinir
dost yüreği tanınır
eğer dostluk gerçekse
silinmez kalır izi