Kime ne eyledik, kime ne yaptık?
Ağlasam bir türlü, gülsem bir türlü!
Mevla’yı unuttuk, paraya taptık
Demesem bir türlü, desem bir türlü!
Gündüzü gecedir saymaz günleri,
Ne işe yarar ki körün hüneri?
Karanlık gecede ona feneri,
Vermesem bir türlü, versem bir türlü!
Göz neden gizlenir kaşın altına?
Gövde yük olur mu başın altına?
İnsana yakışan, taşın altına
Girmesem bir türlü, girsem bir türlü!
Verilip yerine gelmeyen sözü,
Bakarken etrafı görmeyen gözü,
Ben’den başkasına yanmayan özü,
Görmesem bir türlü, görsem bir türlü!
Hayale kapılıp coşan insanı,
Nefsinin peşinden koşan insanı,
Gururu boyundan aşan insanı,
Aymasam bir türlü, aysam bir türlü!
Yükünü yükleyip dönen katırı,
Her şeyi kendine yontan satırı,
Kimsede kalmayıp biten hatırı,
Saymasam bir türlü, saysam bir türlü!
Unutmuş bayrağı, bilmiyor tuğu,
Hayatlar hep rüya, gözlerde buğu,
Yaramın üstünü örten kabuğu,
Soymasam bir türlü, soysam bir türlü!
Kabına sığmıyor gelinlik kızlar,
Kimisi gülerken kimisi sızlar…
Beynimin içinde çalarken sazlar,
Duymasam bir türlü, duysam bir türlü!
Boşuna taşıma Şahan’ım başı,
Tekrarı olmuyor, harcama yaşı!
Yeri geldiğinde gediğe taşı,
Koymasam bir türlü, koysam bir türlü!
Kayıt Tarihi : 31.5.2012 09:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!