“TÜRK”UVAZ İSTANBUL
Siz suyla öpüşen mermerler
Hüznün
Yalnız sevgiye el verip
Hınzır hınzır güldüğü
gökyüzü
Nakkaş martılar düşü
“Türk”uvaz İstanbul
Zaten yekavaz değil miydi hep
o nağmesaz
Benim artık şimdi
Adanmış ömrün Fatih'i,
her kapıda kıvrak
Ortanca mavisi rüyalarımdaki oyuncak
Sevgilim İstanbul
Huzura kanmış serinlik
erguvan hayat
Rahat bıraktı rahaaat
Ya da ben kurtuluverdim
Sis'ten
Gönle dar akşamlara açılırken kapılar
O sarışın sözcüklerle
Allah’tan ki
İstanbul’um o ebruli ahlâk
-nazenin
güller menekşe koktukça
incecik-
Kayıt Tarihi : 10.4.2006 20:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!