henüz emlik bir çocuktu yüreğim
ellerinde unuttum, tutuldu nutku sesimin
şiirsiz, türküsüzüm şimdi
ufaldıkça ufalan bir zerre
su ver bir yudum
al avuçlarına, büyüt
ham koparıldık dalımızdan
bir yarısı sen
bir yarısı ben iken elmanın
leylak kokardı saçların
dilimde adın kaldı şimdi
kalem ucunda hasretin
yüreğine al beni
maviye kessin gökyüzü
kıvılcım saç
alevlensin canımda ateşler
hüznünde boğ gözlerimi
bir kardelenim ben
cemre yedim
Nisan olsun bütün aylar
gülüşünle delinsin bağrımın baharı
bir kavga, bir sevda türküsü söyle bana
tel tel vur sol göğsüme
nağme nağme dile düşsün öykümüz
assalar da bizi Pir Sultan misali
arkada kalmasın gözümüz...
Kayıt Tarihi : 26.4.2005 02:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Vurgun](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/26/turkusuzum.jpg)
uzak diyarlardada olsa yüreginizin o güzel sesiyle
toplumsal gerçekleri siirlere dökmenizi takdir ediyorum.siirin içeriginde sadece ask-mesk olmadigini ne güzel anlatiyorsunuz...sizi yürekten kutluyorum
gülüşünle delinsin bağrımın baharı
baharların hiç solmasın adaşım sevgiler uzakalra
çoşmuş yine Meral'in yüreği
TÜM YORUMLAR (6)