Türküsüz Şehir Şiiri - Dursun Tiftik

Kaç tohumun hıçkırığı duyuluyor
Mantıksızlığın hortladığı saatlerde
Keder perde perde iniveriyor şehre
Kendinden uzak yankılar arasında
Ölümü unutmuş fikirlerin yargısında
Kaç yıldırım düşüyor manga manga
Frekansı bozulmuş hayatlara

Doruklar eriyor dostum
Lavlar yıldız gibi kayıveriyor
Raylar sökülüyor yerinden
Bakışlar savruk deli bir fişek
Aslında ne at kaldı yanımızda ne bir eşek

Bir cenin ayağa kalkamadan toprağa karışınca
Tüm tüyler utanıyor uçtukları için
Martılar kanatlarını kesip atıyor
Gözleri açık giden yavru âh çektiği için

Türküleri şahlandırmak gerek usta
Kargaşalar bitmeyecek yoksa
Adını yazmak lâzım sevgilinin
Tüm yalnızlaşan mahyalara