Türküm İnsanım Şiiri - Fatih Güler

Ne zafer çığlığı
Atacak kadar rüyadayım
Nede birisinden korkacak karakterdeyim
Ya odun olup yakılırım
Yada kalem gibi kırılırım
O sandık neye benziyor hatırlatırım

Ektiğin intikam tohumuyla
Kazandığın zafer gülü
Mahşerde her yerini acıtır dikeni
Cehennem ateşinden beterdir deseni

Dağda kurt, kırda ceylan
Sağda ülkücü, solda devrimci
Gökte barış güvercini
Kulakta ezan, dilde Atatürk
Ellerde kırmızı beyaz
Ay yıldızlı bayrak

Resmimi çizer ressam
Şiirimi yazar şair
Bestemi yapar bestekar
Dünyaya haykırır solist
Dost muhabbeti türküsünü

Çocuk uçurtmasıyla oynar
Büyük terini yedirip içirir
Gençlik insanlık marşı söyler
Engelliye yoldaş olur
Ebeyle dede son demini yudumlar

Polis emniyet, asker vatan
Öğretmen eğitim, doktor sağlıktır
Anayla baba mesleğine evet
Diktatör yönetime hayır

Çok gördüm bu filmi
Kimin ne kumaş olduğunu iyi bilirim
Sen şeytana taparken
Ben şeytanı taşlıyordum
O şeytan kafanı yararken
Yapayalnız denizde yüzüyordum

Çünkü sadece şairim
Allahtan başka kimseye tapmam
Yazar çizer, ağlar gülerim
Hayattan hiçbir beklentim olmaz

Servetim hayat kavgası
İçinde Allah korkusuyla aile saygısı
Dost muhabbetiyle aşk sevdası
Bütün canlıların var sevgisi

Hayatım kolay gibi gözükse zordur
İnsan hayaliyle yaşarsa
Bende öyle yapıyorum
Göklere insanlık bayrağımı diktim
Ya göklerin hakimi olacağım
Yada kara toprakta unutulacağım

Rengimde belli, çizgimde
Duruşumda net, görüşümde
Hep çile çekip
Hiç kimseye yalakalık yaparak
Asla kölesi olmam

Maddi manevi borç verir
Aynı şekilde kazık yerim
Çünkü vatanı, insanı
Karşılıksız seven Türküm, insanım

Şair geleceği görüp gerçeği yazar
Yalan dolanı sahte çöplüğüne atar
Gül dikenini şeytana satar
Desenini mazlum yüreğine basar
Tek Allaha tapar

Dosta, düşmana selam
Kendimce yazdım kelam
Yoktur hiçbir davam
Yemedim hiç haram
Yol uzunsa devam
Yakınsa artık tamam
Şerefimi kısa ömür için satmam.