Türküm olsan söylesem seni...

Türküm olsan söylesem seni,
Karanlıklarda ışığım olsan
Bir mum misali..
Ya da okyanuslarda dalgan olsam,
Vursan beni kıyılara..
Yıldızlar toplasam puslu gökyüzünden,
Söyleyemem bazı kelimeleri..
Yazıyorum düzensizce şiirleri,
Tefekkur ediyorum kalbimle..
Konuşuyorum tüm benliğimle,
Anlatıyorum içimdekileri..
Irak ellerde şarap misali içiyorum seni..
Yudum yudum, zerre zerre
Hissediyorum varlığını....

Sinemdeki yaramı söndürsen belki bir kurşun gelir,
Sessiz şekilde terketsem bıraksam seni boş odalara,
Kapatsam ışıkları, beklesen bir gemiyi,
El sallarsın, beklersin...beklersin...
Gözlersin...
İçindeki o sevda ateşini...

Çarpık dizeler olmuştur bu şiir belki okunmaz,
Muhakkak ki dinin direğidir namaz,
Emrah konuşur ama asla yazamaz,
Türküm olsan söylesem seni, duyarsın belki...