Medeniyet götürmeye atalarım çıktı yola
Ufku deldi kartal gözüm, eğilmedi yüzüm benim
Yaradan rahmet eyledi, yayıldılar dört bir kola
Ferman oldu sağa sola, al mühürlü yazım benim
Ak tolgalı beylerimin üç kıtada rüzgârı var
Set çekmedi bu inanca ne yağmur, ne ayaz, ne kar
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Yüreğinize sağlık, tebrikler.
TüRK’üM BEN
Medeniyet götürmeye atalarım çıktı yola
Ufku deldi kartal gözüm, eğilmedi yüzüm benim
Yaradan rahmet eyledi, dağıttılar dört bir kola
Ferman oldu sağa sola, al mühürlü yazım benim
Ak tolgalı beylerimin üç kıtada rüzgârı var
Durdurmadı bu uğurda ne yağmur, ne buz, ne kar
Kılıç, kalkan, bozdoğanla, cenge koştu her şahsuvar
Fethedildi nice diyar, silinmedi izim benim
Ram olmadı küheylanım, ne dik yokuş ne yarlarda
Şaha kalktı, nal parlattı, gedik açtı hisarlarda
Kızıl, siyah yeleleri kıvılcım saçtı narlarda
Altay’larda, bozkırlarda havalandı tozum benim
Gönüller yapmaya geldim, önemsemedim biçimi
Talancılık nedir bilmem, hatta ezmem tek bir çimi
Çözemeyen düşman olur, yarenler okur içimi
Kimi coştu aşkla, kimi, inildedi sazım benim
Seciyem dürüstlük, mertlik; budur Türk’ün eri, kızı
Kılıcım haine keskin, kurtulamaz olsa tazı
Alın yazım ta ezelden, hele gel kolaysa kazı
Ölen şehit, kalan gazi, yeminimdir sözüm benim
Kutuplardan okyanusa bayrak çekti özüm benim
Mücella Pakdemir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta