Türkülerim Ağlıyor Şiiri - Fatma Kalkan

Kırdın bu gönlümü hıçkıraraktan
Yaz ağlıyor duygularım ağlıyor
Bak kaçıncı defa döndüm duraktan
İz ağliyor kaygılarım ağlıyor

Ayağıma yük geliyor bedenim
Bu sevdayı can özünde güdenim
Bivefa,hercai sensin nedenim
Göz ağlıyor uykularım ağlıyor

Hasret çöreklenir bağrıma boğar
Hüzün yağmur olup üstüme yağar
Unutmak isterim kalbimden doğar
Köz ağlıyor korkularım ağlıyor

Umut yordamıyla yol bekle bekle
Gam değirmeninde belendim akla
Nasıl kucaklaşır bu öz toprakla
Bez ağlıyor kurgularım ağlıyor

Üşüdüm dedikce güneş donuyor
Gece alev alıp şafak yanıyor
Senin hasretinden yürek kanıyor
Giz ağlıyor sargılarım ağlıyor

Vuslatın vedası sineye düştü
Adını andıkca yaram debreşti
Derman uzaklaşıp dağları aştı
Söz ağlıyor vurgularım ağlıyor

Kalem baş kaldırmış yazmıyor aşkı
Baykuş meskenidir sevdamın köşkü
Gözyaşı faslıdır gönlümün meşki
Saz ağlıyor türkülerim ağlıyor