Türküler var Şiiri - Mehmet Atar

Türküler var köke kezzap döktürür,
Türküler var bir ağaca dal olur.
Türküler var dilbazları lâl eyler,
Türküler var ahrazlara dil olur.

Türküler var selvi gibi salına,
Türküler var benzer taze geline,
Türküler var Aslı’sının yoluna,
Türküler var Kerem ile kül olur.

Türküler var nazlı yâre yollanır,
Türküler var söylendikçe yıllanır,
Türküler var yıllandıkça ballanır,
Türküler var iş bilmeze mal olur.

Türküler var cepheye at koşturur,
Türküler var insanları çoşturur,
Türküler var yüce dağdan aştırır,
Türküler var fırtınalı bel olur.

Türküler var sevdaları yazdırır,
Türküler var öz yurdundan tezdirir,
Türküler var bulutlarda gezdirir,
Türküler var derelerde sel olur.

Türküler var bir kamışta ses gibi,
Türküler var gelinlikte süs gibi,
Türküler var yükseklerde sis gibi,
Türküler var bir yakıcı yel olur.

Türküler var alttan alır üst yapar,
Türküler var pir altında post yapar,
Türküler var yabancıyı dost yapar,
Türküler var akrabaya el olur.

Türküler var ektiğine harmandır,
Türküler var katlimize fermandır,
Türküler var derdimize dermandır,
Türküler var bir zehirli dil olur.

Türküler var girer yiğit düşüne,
Türküler var ateş koyar döşüne,
Türküler var belâ açar başına,
Türküler var gönüllere yol olur.

Türküler var namertlere çattırır,
Türküler var şaha kafa tutturur,
Türküler var mutluluklar tattırır,
Türküler var gözyaşından sel olur.

Türküler var Mecnun’undan Leyla’ya,
Türküler var hasret koyar sılaya,
Türküler var eyler zoru kolaya,
Türküler var hâlledilmez hal olur.

Türküler var birer sevda dillerde,
Türküler var kuğu olur göllerde,
Türküler var gül açtırır çöllerde,
Türküler var gülistanda çöl olur.

Türküler var değirmende çark eder,
Türküler var insanları fark eder,
Türküler var pırlantaya gark eder,
Türküler var geçmez akçe, pul olur.

Türküler var Ataroğlu kaçında,
Türküler var yaylamızın göçünde,
Türküler var senelerin içinde,
Türküler var asırlara yol olur.