Osman Karadağ 1 - Türküler Söyleyerek Ge ...

Bir çiy damlası olsam karanlığında ayın Zerre zerre yağsam saçlarına Aksam gerdanından göğsüne, Niagara’ymışcasına Ürpersen, titresen, irkilsen. Bir bebeği öper gibi masum Öpsem dudaklarından ve her bir yerinden Rüyaların boyunca Yansan, kavrulsan Sahra çölünde kalmışçasına Suyun olsam yudum yudum bana kansan. Hoyrat ellerim şuh bedeninde, Kucak dolusu, gelincik toplar gibi Fısıltılarım ezgi olsa kulaklarında Türküler söyleyerek gezer gibi Anadolu’nun bozkırlarında, Dudak dudak teninde dolaşsam. Sonra toprağın yangısı gibi yansan Yağmur olup çisil çisil yağsam sana Hamurlaşsak, karışsak, yoğrulsak... Şehvetin zirvesindeymişçesine bir olsak Hiç uyanmadan Hiç korkmadan. Hiç umursamadan. 11.05.2009