1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Türküler söylüyordum
Nakaratlarında sen olan türküler
Çıngıraklar çaldı, balyozlar vurdu.
Saçların okşadı yüzümü seni öperken
Mışıl mışıl uykusunda gözlerin ve sular
Ve suları uyandırdı sevdam
Gülümsemelerin son çizgide kaldı
Irmaklar kurdum gözyaşımdan
Ayın önünü kapladı bulut, arsızca
Türküler söylüyordum bana sövülürken
Nakaratlarında sen olan türküler
Yüreğim kaçak sevdalara sığınırken
Aradığım sendeki nelerdi, neler
Güneşe merdiven dayamak istedim
Sen yokken ve ben diri diri gömülürken
Kayıt Tarihi : 26.9.2007 17:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Gülez](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/26/turkuler-soyledim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!