Türküler Seni Söylesin Şiiri - Salim Erben

Yazmanın al oyasından
Gurbette adın düşüyor
Kahve gözlü siyah saçlı
Ardından yazılan şiirler
Bir sessiz çığlık
Suskular lal olmuş üşüyor
Ay karamsı vurgun yürek
Geceye düşerken bir yanın
Bir yanın allanır
Ay bakışın doğar geceme
Gün yüzünü sende açsın
Karlar erisin bahar gelsin
Kayıplarımız ömürden say ki
Geçip giden yıllarımıza
Neden sonra sevdadan yana
Nakış nakış heybemde
Borç benim borç yazgı anlımda
Bak ki kadere
Hükmü veren vermiş
Eğ başını dudaklarıma
İki kaş arasından öpeyim
Harmanlayıp gülüşlerini
Biçilmiş başak gibi toplayalım
Sevda dilinde adı kalsın
Türküler seni söylesin
Yana yana kül olmadan bu yürek
Dayanılmaz acılarında bile
Küçük mutluluklara gebe
Ver elini elime
Gözlerin al bir ışık saçsın
Uyansın dağlar uykusundan