Ayrılık rüzgarı esti savurdu
Gözüm yollarına bakılı kaldı
Hasretlik hançeri yüreğim vurdu
Sazın tellerin de türküler kaldı.
***
Yalnızlık ateşi yandı sönmüyor
Özlemin arttıkça yüzüm gülmüyor
Gözlenen yollardan giden dönmüyor
Ezgili dilim de dizeler kaldı.
***
Suskun kalan kalbim adın heceler
Tükenir bu ömrüm bitmez geceler
Sevdalı kalemim seni inceler
Kilitli hecemde mısralar kaldı.
***
Uykusuz geceler artık hiç bitmez
Hayalin sır oldu gözümden gitmez
Gözüm yaşlarına nehirler yetmez
Akan gözyaşımda damlalar kaldı
***
Nehir olup aktın gözyaşlarımda
Yüreğim vurulu bakışlarımda
Sönmeyen ateşsin yakışlarımda
Korlaşan közlerde ateşler kaldı.
***
Ruhi dayanamaz bu özlemine
Usturayla kessen bağlı yemine
Hiç kimse geçemez senin yerine
İçim de sönmeyen o közler kaldı.
15.01.2016/OLTU
Kayıt Tarihi : 16.1.2016 12:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ruhi Hatunoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/16/turkuler-kaldi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!