Türküler bırak pencereme Şiiri - Nuri Can

Türküler bırak pencereme

Ben hep hüzünlü şiirler yazayım sayfalara
acılardan biriktirdiğim yalnızlığımla
derdimle dertleneyim, kederimle kederleneyim
varsın boynu bükük rüzgarlar essin saçlarıma
heyecanı kalmasa da eski şarkıların
sen yine de türküler bırak pencereme

Her seferinde taşlara vurayım başımı
ayazlara yenik düşsün ağıtlarım
ya rüyalar yalan yada bu hayat
varsın kıyama dursun içimdeki kelimeler
kalemim düşsün ilkin
son defa yazsın adımı
ölmekten başka çarem kalmasa da
gül yarası kanamadan
mum geceye ağlamadan
sen yine de türküler bırak pencereme

Rüzgar olayım
deli bir kızın saçlarında
hüznün çığlıklarına düşsün başım
sussayım, kan kusayım
varsın mevsim kışa dönsün
kar yağsın gönül ülkeme
kirpiklerimin penceresinden sızılar aksın
güftesi hüzün olan
hasretler çekeyim içime bir uzun hava gibi
varsın bir başıma kalayım, hep kaybedeyim
yıldızlar sönsün, rüzgar dinsin, sesler kesilsin
kimse bilmesin kederden kanayan yanımı
sen yine de türküler bırak pencereme

Nuri CAN