Türküler Şiiri - Adem Koçyiğit

Türküler söylenir Anadolu’mda.
Bazen aşktır, bazen derttir türküler.
Sevenlerin gönül teli titretir.
Hem yumuşak hem de serttir türküler.

Yüce dağlar başın karlar basınca,
Herkesin yüreğin sarar düşünce
Yörük kızı çadır ipin çözünce,
İncedir uzundur yoldur türküler.

Bahçemizde açan gonca gül gibi.
Kovanından çıkmış taze bal gibi.
Tüm herkesten kıskandığım yar gibi.
İnce belli, selvi boylu türküler.

Vatan toprağında yağmur doludur.
Lale sümbül, mor menekşe dalıdır.
Dedeler, atalar yadigarıdır.
Çalınır, söylenir canım türküler.

Yarin çemberinde sarı kırmızı.
Odur yüreğimde dinmeyen sızı.
Üstüme örtseler ayla yıldızı.
Toprağa girerim sizle türküler.

Mezarıma gelip türkü söyleyin.
Bilim ve ahlakı yüklenip gelin.
İstemem ben, başka bir şey demeyin.
Bereket ve rahmet verir türküler.