Türküler Şiiri - Gökmen Çebitürk

Türküler, hey zalim türküler!
Niçin hep sevgiden sevgiliden,
Aşktan eğlenceden bahsedersiniz sanki?
Bilmez misiniz ki dünyanın en büyük aşkı yıkılmış?
Sizinkisi pişmiş aşa su katmak
Artık ne deseniz boş!
Geri dönmezmiş gidenler öğrettiniz,
Lakin sizden iyi biliyorum şimdi.

Dinliyorsunuz beni ama
Nihayet siz de anlamayacaksınız, biliyorum.
Zaten kimse anlamadı!
“O” da...

“Artık geç, vazgeçmeliyim! ” diyor içimden bir ses.
Vefalı bir ses bu!
Kalbim mi yoksa?
İşte nefsimle de düştüm ihtilafa...
Söyleyin,
Bu muydu istediğiniz bunca yıldır benden?
Söyleyin de kapansız bir an önce
Yıllanmış beyhude defter.