Türkübakışlım Şiiri - Esin Rüzgar

Firtinalar kopar asil Ruhunda
Durulmus Denize benzer Yüregin
Ebedi varolan sende aslinda
Sevgidir sendeki Türkübakislim

Yagmurlar yagarken Gözpinarindan
Öyle bir Yürekki sanki Altindan
Kücük bir Bakistir Kaslar altindan
Herkesten farklisin Türkübakislim

Düsünsen Kalbinde kimlere yer var
Ne zaman esiyor sende Rüzgarlar
Sahindir Gözlerin neyi kovalar
Illede Sevdali Türkübakislim

Sazina dokunan Parmaklarindan
Türküler dökülür Dudaklarindan
Sesini duyarlar cok uzaklardan
kendinden gecersin Türkübakislim

Ciktigin Kayalar seni yaralar
Ufukta görünen Hayallerin var
Dilerim dökülmeden Yapraklar
Erisesin onlara Türkübakislim

Bir Kus sesimidir o Kalbinde öten
Davul sesimidir o seni ürperten
Türküler dinlersin cani Gönülden
Yüregin senlenir Türkübakislim

Duygularin vardir Daglara esit
Coskun Seller gibi caglar durursun
Gidersen Sevgini de de öyle git
Icinde kalmasin Türkübakislim

Icinde Yanginlar alevlenirken
Kalmak icin cok gec gitmeye erken
Sebepsiz acilar bile cekerken
Kalbine iyi bak Türkübakislim

Dogdugun Topraklarda Anilarin var
Cevrende asilmaz Duvarlarin var
Hala daha kanayan Yaralarin var
Herseyi dert etme Türkübakislim

Dalar ya Gözlerin durup dururken
Aklinda bin Türlü Düsünce varken
Hayal Gemisinde Yelken acarken
Sürüklenip gidersin Türkübakislim

Baltayi Tasa hic vurdunmu söyle
Üstelik hic Pisman oldunmu birde
Sevginin baslayip bittigi yerde
Izleri duruyor Türkübakislim

Destanlar yazilsa Askina dair
Siirler yazmakla olunmaz Sair
Illede Yürekten konusacak Dil
Illede Gönülden Türkübakislim