Turkuaz Renkli İstiridyeler,..
...
Geceler üzerimize, örtüsünü sererken,
Turkuaz renginin, derinliklerinde,
Buzul mavisinin, solgunluğunda,
Daldık gittik, renkler alemlerine,
Her rengin, ayrı bir sevecenliği,
Mavinin aks ettiği tüm şekiller,
Okyanus dalgalarında,coşarken,
Uzak bir kumsalın, son noktasında,
Bulduğumuz, en güzel sanatların,
Her duruşuna, ayrı renk eklenmiş.
..
Turkuaz akşamları, üzerine çökerken,
Tasmadan zincirleri takmayı,sevmedik,
Boynumuzda hiç taşımadık”para” torbalarını,
Damıtılmış,her damlada bulduğumuz,
Akıp da geleceğe,doğru uzanan,
Her işin,karşılığında bir bedel,
Yükü ağırlığında, ezilen kişilikler,
Paradoks düşüncelerin arkasından,
Buruk bir tebessüm bıraktık.
..
Denizlerin içinde,sonsuz bir yaşamsa!
Yaşayanlar bilinmezleri,bilirken
Yaşamayanlar,istiridye kabuklarında,
Kaybettiler, ruhlarında ki lezzetleri,
Her mavi nüans,koyulaşmış tonlarında,
Siyahın bırakıp gittiğini, bilerek,
Güneşin tepemizde ki, ışıkları,
Oksijeni bol,köy topraklarından,
Her satırın içine, sakladığımız manaları,
Yükleyerek... bu gece limandan,
Sevinçler ve hüzünlerimizi, bırakarak,
Yola çıktık...
..
Turkuaz rengi,yansımıştı yüzüne,
Dalgın sevinçlerin, ortasında insanlar,
Baku gecelerinde, Azeri Müzikler,
“yaman ayrılık” şarkısını söylerken,
Başka bir turkuaz; buluşmasında,
Sözcükler, pare-pare olmuşsa ruhunda,
“yoğsam ki ne” derken,
Var... olduğumuz için,
Bütünleştik.
..
2004-09-20
Kayıt Tarihi : 28.9.2004 23:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!