Turkuaz Gözlerin Şiiri - Salih Eymen

Sevdanın gecesinde bir efsun
gecenin zifiri perdesine dişlerim yüreğinin resmini
gökkuşağı renginde
gergef gergef dokurken..
aklın ruh-u çizdiği anlara tekabül eden bir sıcaklık hissi
düşlerin eflatuni kızıla çalan bir renk..
hayal ötesi tek/bir ölüm hicretinde
sarhoşluğun en dibi vurmuş yüzüne,
parmak uçlarımda teninin izleri gülümserken hala,
ruhumla kokluyorum bana bıraktığın nergisleri
tutsaklığımın en can alıcı sahneleri
en gizemli şekliyle gözlerimde
esir ettin beni esir almakken ruhunu niyetim..
oysa hüzün bile razı değil etme diyor bu aşkı
bırakma yetim..

Tenimden terinin vedası
damla damla başlarken
koynumda beliriyor yalnızlık
yüreğime gark oldu o serseri ateş dikeni bakışlar
mıh gibi işledim suretini
yıldızlar sönük ay eskidi
güneş dahi yakmıyor eskisi gibi,
edeple ezele bir yolculuk
han sessiz
herhalde ruhum çoktan göçmüş olmalı
hancı bile habersiz
mahşerden gelen seslerde kulağım
bu gece naralar atmalıyım
çığlıklar biri diğerini basmalı
şeytana satmalı tüm iyilikleri
İnatla seni yazan kalemi kac yerinden kırmalıyım
çünkü mahkumluğuma beraat gecesi
esaretin son demin deyim.
El sallayan kadar..
yolcu da vedalaşmayı bilecek
oruçlunun uykusu ibadetti..
susması tespih, sadakası tebessüm
kaç secdede ıslandı yanaklarım
giderken suskunluğunu sakladığım
siyah perdelerimin ardına örtüm ayıplarımı
gözlerini çaktım son cigarama
isyanlardayım artık
menzile sabırla erişilir diyorlar,
ben ilk gördüğüm andan beri gözlerini
hep sabırla susuyorum
sanma ki konuşmuyorum
dile sağır kulağa lal oluşum iffetten
çünkü besledim vücudumun tüm kurtlarını
Eyyubi mahcubiyetle

Sensizliğin yetimliği
kan damlatıyor bâdemden bu gece
cefalarım şeref voltaları atmakta yüreğimde
rüyalarımda kahkahalar satıyorum küfürle dilberlere
unutulmuş sevdam kıyı köşede esintiye teslim bak bacaklarım.
yastığıma ektiğim şebboy çiçeği baygın kokunu,
baharsız özlüyorum hey vicdansız

Sonrası mecnun-i her gece;
abâad olmuşluğumda yoksulluğunu yaşıyorum
her akşam suladığım aşkımla reyhanları öpüyorum bir bir
şimdi ben, sen kokarken,
Etme!
konma dalıma ey nazlı kelebek!
benimde ömrüm artık bir günlük
kentimin sokakları son kez şahitlik etsin bu aşka!
küller kor olup yaksın ateş tanrıçalarını
kandan kırmızı şarap olsun içilsin doyasıya
kenanlı Yusuf atılınca zindana züleyha kahreder olsun,
hangi yarım elma susuzluğunu giderir,
zerreden yeşeren zambakları görmeyince o turkuaz gözlerin
Şimdi,
koy da elini sineme son besmele ile
hangi ruh ikizi huzur bulur mut olur
bir bedene mülteci sakin-i olmayınca
söyle nasıl mutlu olunur?
sensizliğine meryemlerim hırka sarınca
ardından toprağım gülümsüyor
senin her bir dokunuşunda
oysa beni sana yazdığını söyledi
seni Tanrıya sorduğumda..

24.04.2013