Turkuaz Şiiri - Mehmet Faruk Habiboğlu

Varsın kimse görmesin
Hiç kimse duymasın beni
Ben kalbimin en ücra köşesine
Gizlemişim seni

Ellerin diyorum
Ne kadar beyaz
Gözlerin diyorum
Turkuaz
Ve naz
Ve niyaz
Düşmüş dilime dimağıma
Ben kalbimin en tenha köşesine
Gizlemişim seni

Yakamoz gibi
Ruhumun denizindesin
Müebbetsin
Gurbetsin
Süresiz nöbetsin
Gönlümün dehlizindesin
Oy gizlemişim seni
Özlemişim seni

Adını duyurmam kimseye
Öteye
Beriye
Saçıp savrulan ben
Bin özge ateş içinde
Kavrulan ben

Bir derin uçurum kenarı
Düştüm düşeceğim
Elveda demeden
Saçına güller dermeden
Göçüp gitmek neden
İnancım ve inadım
Feryadım
Yâdım
Hep sen
İken şimdi kuytularda
Kahrolan ben

Seni gizlerim kendimden bile
Öyle işte
Öyle..

2016